متاستازهای داخل چشمی،

تشخیص متاستاز داخل چشم می‌تواند برای بیمار هولناک باشد. برای بسیاری از بیماران به ویژه افرادی که به سرطان ریه و یا پستان مبتلا هستند، این تشخیص نشانه انتشار تومور بدخیم در بدن و بیانگر پیش‌آگهی ضعیف برای بقا است. برای کسانی که در حال حاضر از متاستاز گسترده رنج می‌برند، درگیری چشم مشکلاتی مانند دوری از خانواده، دوستان، کار و نیز صرف زمان بیش‌تر در بیمارستان را تحمیل می‌کند. متاستاز داخل چشم، به ویژه اگر دوطرفه باشد، باعث ترس از نابینایی، از دست دادن استقلال و ناتوانی در محل کار و خانه می‌شود. بسیاری از بیماران مبتلا به متاستاز داخل چشمی دچار از دست رفتن برگشت‌ناپذیر بینایی می‌شوند و برخی ممکن است به دلیل درمان با تاخیر یا ناکارآمد، چشم خود را از دست بدهند. بیش‌تر این بیماران با وجود پیش‌رفت‌های صورت گرفته در تصویربرداری چشمی، در ابتدا به اشتباه به عنوان بیماری التهابی یا سایر ضایعات خوش‌خیم تشخیص داده می‌شوند. گاهی حتی پس از تشخیص صحیح، به دلیل عدم آگاهی از این نکته که متاستاز به چشم قابلیت رشد سریع دارد، با فوریت به یک انکولوژیست چشم ارجاع داده نمی‌شوند، بنابراین، از زمان بروز علایم تا آغاز درمان چشم، فاصله زمانی زیادی به طول می‌انجامد. حتی پس از درمان، نتیجه می‌تواند به علت شکست درمانی، کم‌تر از حد مطلوب باشد. چنین شکست‌هایی شاید با توجه به تغییر روش درمانی از پرتودرمانی به درمان‌های کم آزارنده‌تر و با قابلیت اعتماد کم‌تر مانند درمان آنتی‌آنژیوژنیک و PDT بیش‌تر شده است. اگر درمان چشمی، به این امید که درمان سیستمیک به تنهایی باعث کنترل بیماری داخل چشم می‌شود، به تاخیر بیفتد، آسیب بیش‌تری رخ خواهد داد. از طرف دیگر، منابع گرانبها (از جمله زمان و انرژی محدود بیمار) می‌تواند به علت بررسی‌ها و درمان‌های اضافه یا تخمین بقای بیش از حد خوش‌بینانه هدر رود. هدف این بخش کمک به چشم‌پزشکان جهت مراقبت بهتر بیماران مبتلا به متاستاز داخل چشم است تا از منابع موجود، بهره ببرند. اگرچه درمان متاستازهای داخل چشم احتمالا به یک متخصص انکولوژی چشم واگذار می‌شود ولی چشم‌پزشکان عمومی و متخصصین شبکیه نقش مهمی در مراقبت از بیمار دارند. لوسمی و لنفوم موارد بسیار متفاوتی هستند و در این بررسی گنجانده نشده‌اند.